14 september 2015

Kosten / baten

Ik weet niet goed hoe ik hierover moet schrijven. Ik begin gewoon.
Ik heb het over de kosten en baten van het leven. Over de vraag of het leven de moeite waard is. Ik geloof niet dat ik depressief ben, maar die vraag dringt zich soms op.

De kosten van het leven zijn talloos.  Ieder morgen begint het al met opstaan en tientallen routine-handelingen die dag in dag uit hetzelfde zijn. Douchen, afdrogen, bad droog trekken, scheren, kammen, insmeren, tanden poetsen, kattenbak schoonmaken, katten voeren, rotzooi opruimen, eten, eten klaarmaken om mee te nemen, drinken klaar maken om mee te nemen, enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts. Op het werk gaat het verder: e-mails lezen, vragen beantwoorden die je al honderd keer hebt gehad, oude onderwerpen herkauwen, lijsten maken, lijsten controleren, vergaderingen bijwonen, saaie opdrachten uitvoeren, enzovoorts enzovoorts enzovoorts.
Dat zijn alleen maar de dingen die vervelend zijn omdat ze steeds hetzelfde zijn en geen inspiratie geven, saai zijn. Dan zijn er nog de dingen die echt vervelend zijn; rekeningen betalen, administratie bijwerken, belasting aangifte, reclame-telefoontjes, brieven lezen, vervelende mensen te woord staan.
Dan zijn er nog de dingen die erg zijn: ziekte van jezelf of iemand in de naaste omgeving, ongelukken, geld-problemen, sterfgevallen, pijn.
Wat doen we doen het allemaal voor? Voor de baten. Wat zijn de baten? Toen je jong was bestond de helft van de beloningen van het leven uit beloftes voor de toekomst, dromen over wat er allemaal zou gaan komen en wat voor spannende dingen je ging meemaken. Die helft is nu weggevallen. Ik kan me herinneren dat ik het vroeger spannend vond om "interessante" mensen te leren kennen. Op het moment kan ik me niet meer voorstellen waaraan ik daarbij gedacht heb.
Welke baten zijn er nog? Er zijn momenten dat ik bevrediging put uit mijn werk. Niet veel, maar ze zijn er. Af en toe voor ik een gesprek met iemand dat me echt interesseert, waar mijn antennes vol uit staan. Paragliding is nog het meeste bevredigend van alles wat ik doe, maar ook hier is de hoeveelheid tijd en inspanning die erbij komt kijken aanzienlijk. (Dit weekend ben ik bijvoorbeeld voor niks naar Zwitserland op en neer gereden omdat een cursus op het laatste moment uitviel ivm het weer). Windsurfen is soms leuk, maar soms frustrerend.
Schijnbaar is dat verbonden met ouder worden: de kosten stijgen, de baten zinken. Er zit een bepaalde logica in. Het leven wordt steeds minder leuk zodat je op het einde er helemaal geen zin meer in hebt en zonder al te veel problemen afscheid kunt nemen.
(Let er wel op dat de heren medici niet met alle kracht en tegen hoge kosten je laatste pijnlijke dagen nog verlengen.)

3 opmerkingen:

  1. Dude, je bent duidelijk in de menopauze (join the club).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben zelf de afgelopen maanden, na een aantal zeer moeizame maanden eerder dit jaar waar ik nogal in gevecht met mezelf was, wat bijgedraaid. Ik wil nog steeds gitarist zijn en heb allerlei ideeën in mijn hoofd ervoor, maar heb geen bezwaar meer om een deel van mijn tijd in plaats daarvan aan betaald werk te besteden. daarvoor was blijkbaar nodig dat ik financieel zo ongeveer aan de grond kwam te zitten, maar ik ben net op tijd gered door het vinden van een baan.

    BeantwoordenVerwijderen