3 juli 2010

Fietsvakantie Elberadweg 5 - Wittenberg, Dessau, Magdeburg

Ik moet nu opschieten met de verslagen van deze vakantie, want over twee dagen begint de volgende vakantie, en ik wil natuurlijk wel graag klaar zijn voordat het zover is.

In Wittenberg ziet het er sterk naar uit dat dit de laatste dag is met slecht weer. Ik sluit overdag een kleine weddenschap af met mevrouw HID dat het vandaag nog opklaart, maar zo snel gaat het toch niet. De volgende dag is dan het begin van 4 dagen stralend weer. Dit is echter nog geen garantie is voor een goede dag, zoals ik in een voortijdig berichtje al uit de doeken heb gedaan:

De ergste dag van mijn vakantie.

Kort samengevat: ik ga onderuit, ik word gestoken door een paardevlieg, bij Dessau raken we de weg kwijt en mijn fiets gaat kapot (en wordt weer gerepareerd), en ik loop een zonnenbrand op.

Nadat ik onderuit gegaan ben en weer opgekrabbeld, staan we nog een beetje na te praten. Ik loop alweer naar mijn fiets als mevrouw HID opeens een luide kreet slaakt, opspringt en een wegwerpende beweging maakt. "Ik geloof dat hij me gebeten heeft!" Het ondier maakt nog een tussenlanding op medefietser A., voordat het op de bodem landt. De consternatie blijkt overdreven: het is geen wesp of bij, maar een mooie grote vliegende kever:
   --- click to enlarge the pictures ---

      ... foto 60 ...

Had ik al vermeld dat mevrouw HID gek is op dieren? Het is zo goed als onmogelijk om zonder te stoppen aan ze voorbij te rijden. Hier is een kudde langharige geiten.

      ... foto 61 ...

Het mooie weer laat het landschap in een heel ander licht zien. Stilleven nr 7: ligfiets op een bloemenomzoomd paadje dat regelrecht naar de hemel lijkt te voeren.

      ... foto 62 ...

Hier is het slotpark waar ik gestoken ben door de paardevlieg. Op het moment van de foto is alles nog koek en ei. Ik bewonder de zwanen die een beetje kitscherig mooi zitten te zijn alsof ze in een Duitse reclamespot voor margarine meespelen.

      ... foto 63 ...

Hier ga ik bijna voor de tweede keer onderuit in een poging een mooi filmpje te schieten terwijl ik onder een middeleeuws aandoende poort doorrijd. De camera starten, vast te houden en dan gelijkmatig weg te fietsen is toch moeilijker dan ik had gedacht.

... filmpje 64 ...

En dan nu:

De Geheime Pont.

Volgens de speciale fietskaart komen we nu bij een kleine pont. Op de kaart staat het volgende: "Luid roepen en wachten tot de pont komt". We vinden het raar, maar als het op de kaart staat, zal er wel een pont zijn, denken we. We rijden langzaam en houden uitkijk, maar de pont is niet te zien. Wel zien we een echtpaar van middelbare leeftijd op tuinstoelen zitten, niet ver van het water vandaan. Ze zitten te luisteren naar een praatprogramma op de radio, en zijn in de waarste zin van het woord onverstoorbaar. A. en mevrouw HID zijn hele beleefde mensen. Ze lopen een voor een naar het echtpaar toe, schrapen de keel, zeggen voorzichtig hallo, maar er komt geen enkele reaktie. Dit tafereel duurt een paar minuten, en dan druipen we af. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Ik heb meegemaakt dat mensen grof zijn, agressief of onbeleefd, maar om VOLKOMEN GENEGEERD te worden, dat is een nieuwe ervaring. We speculeren erover wat de reden is. A. dacht eerst dat ze naar een belangrijk programma zitten te luisteren, maar hij vindt het zo raar dat het op hem overkomt alsof het buitenaardsen zijn. Later op de dag krijgt mevrouw HID het idee dat ze misschien autistisch zijn, en daar lijkt het inderdaad op. We fietsen een klein stukje verder, en dan zie ik niet ver van onze buitenaardsen vandaan een smal weggetje naar het water en een bordje in de verte. Om daar te komen moet ik terug, weer langs de buitenaardsen. Deze keer waag ik een poging, ik ben per slot van rekening Amsterdammer, en die zijn niet zo heel snel verlegen. Ik loop naar ze toe, natuurlijk komt er eerst geen reaktie. Ik zeg op zo een luide toon dat het niet meer te negeren is: "Goeiendag, kan ik iets vragen?", en ik krijg een reaktie! De vrouw kijkt omhoog. Ik vraag naar de veerpont. De vrouw geeft een vaag en ontwijkend antwoord. Ja er is wel een veerpont, maar die hoef je niet proberen. Hij wordt bedreven door een amateur en die vaart alleen als hij zin heeft. Niet uit het veld te slaan, loop ik het weggetje in en vind het bordje. Ja, hier is de pont! Maar het is wel een pont met een gebruiksaanwijzing. Op het bordje staat:
"Luid roepen en goed zichtbaar gaan staan. Als de bel klinkt dan hebben we u bemerkt en halen u op. Bij wind tevens zwaaien. (Bij wind verwaait het stemgeluid)"

- En bij mist moeten we waarschijnlijk nog op en neer springen, grapt mevrouw HID -


      ... foto 65 ...

Snel haal ik mijn medefietsers op, roep een paar keer luid "Hallo-o" naar de overkant, zwaai met de armen, en daadwerkelijk klinkt na ongeveer twee minuten de bel die aangeeft dat de veerman ons gehoord heeft. We varen naar de overkant en zijn zo blij dat het gelukt is, dat we de veerman een aardige fooi geven.


Stilleven nr 8: Ligfiets voor een kasteel waarvan ik ben vergeten hoe het heet en waar het staat en waarvan ik ook geen zin meer heb om het op te zoeken. Jullie vergeten het sowieso weer.

      ... foto 66 ...

In de buurt van dit kasteel komt een ellenlange kolonne met oldtimer-auto's voorbij. Ik heb ze niet geteld, maar het waren er tientallen, voor mijn gevoel een stuk of honderd. Ik heb bij wijze van uitzondering geen zin om foto's te maken, om de auto's beter te kunnen bekijken. Julli moeten me dus op mijn woord geloven.


Stilleven nr 9: Ligfiets op fietspad langs akker met koolzaad. Raps heet dat hier (voor de Nederlanders: spreek uit als raaps), en dit is dus een Rapsfeld. Mooi fel geel, niks voor de Molrat. Er zijn de laatste jaren heel veel nieuwe Rapsfelder ontstaan, daar wordt namelijk biodiesel uit gemaakt. (Zie je iets opvallends aan de fiets?)

      ... foto 67 ...

Hier nog een paar impressies van het fietspad en de fietsers.

      ... foto 68 ...


      ... foto 69 ...


      ... foto 70 ...


      ... foto 71 ...


En speciaal voor Cohler nog twee plaatjes van ooievaars. Naar verluidt is dit een dichtbevolkt ooievaarsgebied. Ergens zie ik inderdaad 4 ooievaars achter een maaimachine naar voedsel zoeken, maar als ik afstap om ze te fotograferen, nemen ze de benen / vleugels. We zien meerdere nesten met ooievaars met jongen. Bij een ervan maak ik foto's. Op het tweede plaatje zie je het kleintje, ik heb het uitgeknipt en een beetje vergroot.

      ... foto 72 ...


      ... foto 73 ...


Morgen het laatste deel: Aankomst in Tangermünde.

19 opmerkingen:

  1. Is dat een fles rode wijn, op foto 67? Dan is dat misschien de reden dat je soms onderuit gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nadat ik die fles bij me had, is het niet meer gebeurd.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. 66 Is slot Dornburg en die heb je volgens mij na foto 67 gemaakt die ten noorden van Aken was. Het is dat ik oplet, mij krijg je niet zo snel op een dwaalspoor. :-)

    Ik heb dat deel van de Elbe nog niet gezien. Dus wel een stuk ten oosten van Dessau en ten noorden van Magdeburg.

    Dat van die pont is een prachtig verhaal en het bijbehordende bord is ook erg fraai.

    In 2004 toen ik van Köthen via Dessau naar Lutherstadt Wittenberg fietste, ging ik de daarvoor met een pontje over de Saale tussen Brucke en Rothenburg. Dat was ook al zoiets moois. Het betrof een gemotoriseerde gierpont die zo'n 30 oversteken per uur maakte. Hij had nog niet aangelegd of hij vertrok alweer naar de overkant. Hij gunde de af en oprijders hooguit 20 seconde. Ik zag dat toen ik in het ponthuis een versnapering nam bij een Vietnamees. Ik schuilde toen voor een stortbui en had goed zicht op die heen en weerder, die vast per afvaart werd betaald. :-) Dit waren overigens Oostduitse Vietnamezen die ooit voor de Amerikanen waren gevlucht. Voor zulke mensen moet de wereldgeschiedenis ook erg vreemd verlopen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Verrek Xiwel, het is inderdaad Schloss Dornburg. Was ooit eigendom van vorstenhuis Zerbst, en mijn reisgenoot dacht eerst dat het iets met een chocoladefabrikant te maken had, maar dat is niet zo.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Haha, toen ik het las dacht ik al: 'wedden dat Xiwel de naam van dat slot weet, wil weten en ook nog onthoudt!'
    Ik lag buiten op mijn mobiel je log te lezen en ben speciaal naar mijn PC gelopen om te kijken wat er met die fiets is. Ik weet het niet. De wijnfles? Het lijkt of er iets met je trapper is maar dat zal wel gezichtsbedrog zijn.
    Koolzaadvelden vind ik niet eens zo lelijk trouwens. Ik ben geen voorstander van deze manier van landbouw voor biodiesel, maar dat is weer iets anders.

    Dus je gaat weer weg... en het voetbal dan? Ga je dat missen? Het wordt nu wel ziekelijk spannend.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. IK sluit me maar weer aan op het vorige commentaar. Je schrijft bijna reisgidsachtig. Als ik niet zo chronisch lui was en ook niet zo panisch waar het insecten betreft (en zeker die van de stekende soort) zou ik bijna op de fiets stappen en die vakantierit ook eens nadoen. Maar ja, na 15 km heb ik al blaren op de billen. Dat wordt dus niks...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dank voor de Störche. Ze zijn nog jong, de mijne stonden vanochtend fier op het nest. Dik pakket takken; ik las ergens dat ieder paar er weer een laagje opbrengt.

    Prijsvraag foto 67: Shimano SPD klikpedaal PD-M520 Zilver ?

    Foto 69 lekker harig blondje.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Het bijzondere aan de fiets was de wijnfles, blijkbaar is dat (onder dit publiek) niet zo heel bijzonder ...

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @Marjan: Ik bevind mij momenteel met Sohnemann aan een niet nader te noemen camping aan het Veluwemeer. Een ideale plek om te windsurfen ook voor mensen die het nog niet zo goed kunnen (en daar bedoel ik uiteraard niet mezelf mee.) Zoon zit nu een toetje te eten en ik probeer nog snel het laatste bericht te schrijven.

    Voetbal ga ik natuurlijk niet missen. Ik hoop op een finale Nederland - Duitsland. Vreemd genoeg hopen de Duitsers daar ook op ...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Leo: Op een ligfiets krijg je geen blaren op de billen, maar iets zegt mij dat ik jou niet op de ligfiets ga krijgen. Ik vind het trouwens ook leuk om zulke berichten te schrijven, het is alleen meer werk dan een verzonnen blogje.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hm, wat denk je Bob, bij een finale NL-D, zou de moeizaam verbeterde verhouding tussen de volkeren dan niet weer een knauw krijgen?
    Fijne vakantie.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hier kwam Maurice de Hond mee op twitter. Verontrustende onzin noemde hij het:
    http://visualoop.tumblr.com/post/760868252/why-germany-will-win-the-2010-world-cup

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Bob, ik zou die camping inderdaad niet nader noemen. Als we er achter komen waar jij en Sohneman zitten dan is het over met de rust.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. @Marjan: Zo zie je maar waar extrapolaties toe leiden; ze werken zo lang tot ze niet meer werken.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Heer HID,
    Op uw aanraden heb ik het verslag van uw expeditie in Duitsland gelezen en ik moet zeggen ... mijn reportage van een tochtje naar Oostburg verbleekt er een beetje bij. Ik zeg: goed gedaan! Maar u hebt er waarschijnlijk wat meer tijd ingestoken dan ikzelve deed. Bovendien is mijn insteek meer humoristisch en dan steekt alles niet zo nauw. Uw bedoeling was waarschijnlijk een ernstig verslagje voor het nageslacht achter te laten.
    Ik was toch wel aangenaam verrast toen ik besefte dat wij Vlamingen en Nederlanders kunnen volstaan met het eenvoudige en korte woordje 'pont', terwijl de Duitsers blijkbaar geen woord ter beschikking hadden en er dan maar 'Übersetzmöglichkeit' van gemaakt hebben. Overzetmogelijkheid, dus. Ja, zo kan ik ook woordjes maken. Overigens liet ik pont nog even vertalen door Google en toen kwam er 'Fähre' tevoorschijn.
    Met vriendelijke groeten,
    De Drs.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fähre is eigenijk wel het gewone woord hoor. Maar op bordjes en in folders moet alles meteen heel officieel en wetenschappelijk zijn hier :-)

      Verwijderen
  16. Via de blog van Drs Happolati, kwam ik hier terecht, een kwestie van blogsurfen, ik heb genoten van uw verslag en van de bijbehorende foto's

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Haba, hier jijen en jouen we hoor. Leuk dat je het leuk vindt, groeten, Bob.

      Verwijderen